عوارض پوستی دیابت
دیابت نوعی بیماری مزمن است که در صورت تولید نشدن و یا عملکرد نامناسب انسولین، به وجود می آید. این بیماری، به دو نوع ۱ و ۲ تقسیم می شود به دیابت نوع ۱ دیابت جوانی گفته می شود که بیشتر در افراد زیر ۳۰ سال پدید می آید و در دیابت نوع ۲ که اکثر افراد بالای ۳۰ سال را درگیر می کند، عواملی مانند کم تحرکی، چاقی و ژنتیک تأثیر زیادی دارند. خطر ابتلا به بیماری های پوستی حاد در هر دو نوع تقریباً یکسان و بسیار خطر آفرین است. بی لو برای افرادی که به دیابت مبتلا هستند، محصولات ویژه شیرین کننده را به عنوان جایگزین شیرین کننده های مصنوعی مانند قند و شکر عرضه می کند.
بیلو در این مقاله انواع بیماری های پوستی افراد مبتلا به دیابت را برای شما شرح می دهد تا در صورت مشاهده هرگونه از این علائم، قبل از این که بیماری به اوج خود برسد، به دکتر مراجعه کرده و از وقوع اتفاقات ناگوار، جلوگیری کنید.
عوارض پوستی بیماری دیابت عبارت اند از:
- واکنش های آلرژیک
- آترواسکلروزیس
- درموپاتی دیابتی
- عفونت های باکتریایی
- مومی شدن پوست
- سیاه شدن اندام ها
- اسکلرودرما دیاباتیکروم
- زانتومازیس گسترده
- نکروبیوزیس لیپوئیدیکا
واکنش های آلرژیک
بدن افراد مبتلا به بیماری دیابت به دلیل تزریق انسولین، به نیش حشرات، برخی غذا ها و دارو های خاص، حساسیت های شدیدی نشان می دهند. این حساسیت، بیشتر اوقات به شکل تاول و جوش های قرمز بزرگ بر روی قسمت های مختلف بدن نمایان می شود. در صورتی که گزیدگی حشرات مختلف روی بدن شما، بزرگ تر از حد معمول بود، بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و از وقوع فاجعه، جلوگیری کنید. اگر نسبت به هر کدام از این علائم بی توجه باشید، ممکن است کار به اورژانس برسد.
آترو اسکلروزیس
در این نوع بیماری، دیواره های رگ های اطراف قلب، ضخیم شده و همین باعث بسته شدن این رگ ها یا تنگ شدن مسیر عبور خون می شود. با وقوع این اتفاق، مقدار خونی که به قلب می رسد، کاهش یافته و عملکرد خون در رساندن اکسیژن به اندام های مختلف بدن، کند می شود؛ بنابراین اکسیژن کافی به برخی بخش های بدن نمی رسد و همین باعث مختل شدن فعالیت آن قسمت ها می شود. این امر معمولاً باعث ریزش مو های سر، نازک شدن موها، سردرد های طولانی، ناخن هایی شکننده، بی رنگ و سرد شدن پوست بخش هایی که با کمبود اکسیژن مواجه هستند، می شود.
درموپاتی دیابتی
در بیشتر افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، لکه های قهوه ای و قرمز، مانند پولک بر روی پوست بخش های مختلف بدنشان مشاهده می شود. این لکه ها، اغلب به خاطر تأثیراتی هستند که تزریق انسولین و اختلال در عملکرد غده پانکراس، روی رگ های خونی می گذارند. وجود لکه های بزرگ به رنگ های قرمز و قهوه ای بر روی پوست، ممکن است باعث وحشت برخی افراد شود؛ ولی بهتر است بدانید که برای رفع این لکه ها، درمان خاصی وجود ندارد و فقط با درمان دیابت، این لکه ها بهبود خواهند یافت. امکان جلوگیری از ادامه این عارضه، تنها با استفاده کمتر از قند، شکر و شیرین کننده های مصنوعی و جایگزین کردن آنها با حبه قند های بدون شکر و پودر های شیرین کننده، وجود دارد.
عفونت های باکتریایی
عفونت های باکتریایی، معمولاً به شکل قرمزی، ورم های بزرگ و درد های سرسام آور، بر روی ناخن ها، مناطق اطراف پلک و موها پدیدار شوند. این عفونت ها، معمولاً بر فولیکول های مو تأثیر داشته و باعث افتادن یا عفونت های دردناک در ناخن های انگشتان پا می شوند. این نوع عفونت ها، در بیشتر موارد، با مصرف آنتی بیوتیک درمان می شوند. در بدترین حالت نیز این عفونت، به شکل تاول های بزرگ بر روی دست ها و قسمت های مختلف پا، ازجمله ساق ها نمایان می شوند که برای بهبود این تاول ها نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست و خود به خود خوب می شوند.
مومی شدن پوست
در حاد ترین حالت بیماری دیابت، پوست قسمت های مختلف دست ها، پا ها و پیشانی، سفت و ضخیم می شود. این اتفاق، باعث کاهش دامنه حرکت انگشت ها شده و افراد حتی با استفاده از نرم کننده های مختلف نیز نمی توانند این مشکل را برطرف کنند. با سفت و ضخیم شدن پوست دست ها، فرد مبتلا نمی تواند کف دو دستش را به هم بچسباند. همچنین، خطوطی که کف دست ها و پاهایشان قرار دارند، زرد رنگ و ضخیم می شوند که مجموعه این اتفاقات باعث احساس خارش های شدید در بخش سفت می گردد. بهبود این عارضه، با جایگزین کردن قند، نمک، نوشابه و یا نوشیدنی انرژی زا، با حبه قند های رژیمی، پودر های شیرین کننده و نوشیدنی های انرژی زا بدون قند، امکان پذیر است.
سیاه شدن اندام ها
بدن بسیاری از افراد مبتلا به بیماری دیابت، به دلیل اختلال در خون رسانی، دچار عارضه هایی اعم از کاهش خاصیت های ارتجاعی و تولید پلاک، می شود. وقوع این اتفاق، باعث ایجاد مشکلاتی در قسمت های مختلف پا، مانند ریزش مو های ساق، نازک و شیشه ای شدن پوست، بی رنگ و شکننده شدن ناخن ها، ضخیم شدن، تغییر رنگ پوست و ایجاد زخم هایی که دیر بهبود میابند، می شود. این نوع زخم ها، به مرور زمان باعث سیاه شدن و از بین رفتن پوست آن بخش می شوند.
اسکلرودرما دیاباتیکروم
این عارضه، موجب ضخیم شدن پوست بخش های مختلف کمر و پشت گردن و تغییر رنگ این بخش ها در نوعی دیابت نادر، می شود. این مشکل معمولاً با استفاده مکرر از آبرسان ها، نرم کننده ها، روغن های گیاهی و لوسیون، قابل حل است.
زانتومازیس گسترده
در بدن بیشتر افراد مبتلا به بیماری دیابت، با افزایش میزان تری گلیسیرید با سرعت بالا و تنظیم نبودن سطح گلوکز خون، بخش های مختلف پوست بدن دچار سفتی و زردی بیش از حد می شود. بدترین حالات این عارضه را، می توانید بر روی قسمت های مختلف پا، بازو و باسن مشاهده کنید.
نکروبیوزیس لیپوئیدیکا
این عارضه در افراد مبتلا به بیماری دیابت، باعث ایجاد تغییرات مختلف در بخش هایی از رگ می شود. مجموعه علائم این مشکل را می توانید به صورت ورم های شدید، زرد شدن، چسبندگی پوست و کبودی هایی در بخش های پایینی پا مشاهده کنید. بهتر است به این بخش ها، هیچ فشاری وارد نکنید؛ زیرا تا زمانی که سر این بخش ها بسته بماند، هیچ مشکلی برای شما ایجاد نکرده و نیاز به درمان خاصی ندارد. ما در این مقاله، انواع عارضه های پوستی که ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری دیابت رخ دهد را شرح دادیم. علاوه بر راه هایی که برای درمان بیماری های پوستی مختلف ذکر شد، شما می توانید برای پایین آوردن میزان قند و کالری که در طول یک روز مصرف می کنید، از محصولات شیرین کننده بدون قند بی لو استفاده کنید.
